Inhoudsopgave:
Wist u dat u door de juiste keuze van uw fiscale woonplaats tot wel 50% belasting per jaar kunt besparen? In een wereld waarin werken vanaf elke locatie steeds gebruikelijker wordt, is inzicht in de belasting voor digitale nomaden en expats van cruciaal belang om uw inkomen te beschermen en boetes te voorkomen.
In 2025 is de belastingwetgeving snel aangepast aan de realiteit van internationaal telewerken. Overheden hebben de controles verscherpt, belastingverdragen hebben aan belang gewonnen en er zijn steeds meer stimulansen om wereldwijd talent aan te trekken. In deze gids vindt u alles wat u moet weten over belastingen, fiscale woonplaats en wettelijke verplichtingen als u vanuit het buitenland werkt.
Wat is belasting voor digitale nomaden en expats?
Belasting voor digitale nomaden en expats is het wettelijke kader dat regelt hoe, waar en hoeveel belasting je moet betalen als je buiten je land van herkomst werkt en woont. Het omvat belastingen zoals inkomstenbelasting, sociale zekerheidsbijdragen en lokale heffingen, die per land verschillen.
In 2025 is dit kader strenger geworden door de voortschrijdende digitalisering en de automatische uitwisseling van fiscale informatie tussen overheden. Dit betekent dat, zelfs als je op afstand werkt, je gegevens tussen landen kunnen worden gedeeld om ervoor te zorgen dat je aan je belastingverplichtingen voldoet.
Fiscale verschillen tussen een digitale nomade en een expat
- Digitale nomade: werkt op afstand voor klanten of bedrijven, zonder vast contract in het land waar hij tijdelijk verblijft. Zijn belastingplicht hangt af van de duur van het verblijf en het bestaan van verdragen ter voorkoming van dubbele belasting.
- Expat: Verhuist naar een ander land op basis van een arbeidscontract, meestal voor een bedrijf, met een duidelijke fiscale woonplaats in het land van bestemming.
Het is belangrijk om dit verschil te kennen, aangezien de fiscale verplichtingen en voordelen in beide gevallen sterk verschillen.
Hoe bepaalt uw land uw fiscale woonplaats?
In de meeste rechtsgebieden wordt iemand als fiscaal inwoner beschouwd als hij langer dan een bepaalde periode in het land verblijft of daar zijn economische en vitale belangen heeft. Spanje hanteert bijvoorbeeld de 183-dagenregel, maar kijkt ook of u daar uw hoofdverblijfplaats of familie heeft.
Andere landen hanteren aanvullende criteria, zoals inschrijving in het lokale bevolkingsregister of het bezit van onroerend goed.
Hoe weet u of u fiscaal inwoner bent van een land?
Als u fiscaal inwoner bent van een land, moet u daar uw inkomsten aangeven en de lokale wetgeving naleven. Deze status hangt niet alleen af van waar u werkt, maar ook van factoren zoals de tijd die u in het land doorbrengt, uw hoofdverblijfplaats, uw gezin en uw investeringen.
Als u uw fiscale woonplaats niet correct bepaalt, kan dit leiden tot problemen zoals dubbele belasting of boetes wegens niet-naleving. Daarom is het raadzaam om, voordat u zich in een land vestigt, de wetgeving te controleren en, indien nodig, een officieel certificaat aan te vragen.
183-dagenregel en andere internationale criteria
De meest gebruikelijke regel voor het vaststellen van de fiscale woonplaats is een verblijf van meer dan 183 dagen in een kalenderjaar in een land. Er zijn echter nog andere criteria:
- De plaats waar uw hoofdverblijfplaats is.
- De woonplaats van uw afhankelijke familieleden.
- De belangrijkste plaats waar u uw economische activiteiten uitoefent.
Fiscaal woonplaatscertificaat: wanneer en hoe verkrijgen
Dit document, afgegeven door de belastingdienst van het land waar u woont, bevestigt uw fiscale status en voorkomt problemen met andere overheidsinstanties. Het wordt meestal aangevraagd bij de lokale belastingdienst en is onmisbaar voor de toepassing van dubbelbelastingverdragen.
Landen met overeenkomsten ter voorkoming van dubbele belasting
Spanje, Frankrijk, Duitsland, Portugal, het Verenigd Koninkrijk en de meeste OESO-landen hebben bilaterale overeenkomsten om te voorkomen dat hetzelfde inkomen tweemaal wordt belast. In deze overeenkomsten wordt vastgelegd waar bepaalde belastingen moeten worden betaald en onder welke voorwaarden.
Meest voorkomende belastingen voor digitale nomaden en expats
Werken in het buitenland betekent niet dat u vrijgesteld bent van belastingen. In 2025 zijn de belangrijkste belastingen waarmee rekening moet worden gehouden de inkomstenbelasting, de sociale zekerheidsbijdragen en, in sommige gevallen, lokale belastingen zoals btw of gemeentebelastingen.
De impact van elke belasting hangt af van uw fiscale status, het soort inkomen en het bestaan van internationale overeenkomsten tussen landen.
Inkomstenbelasting (IRPF) en speciale regelingen zoals de Beckham-regeling
De IRPF is de belangrijkste belasting op persoonlijk inkomen. In Spanje bestaat bijvoorbeeld het Beckham-regime om buitenlands talent aan te trekken, waarbij gedurende een bepaalde periode een vast belastingtarief van 24 % geldt tot een bepaald inkomensplafond.
Sociale zekerheid en internationale premies
Als u voor een buitenlands bedrijf werkt of als zelfstandige, moet u mogelijk premies betalen in het land waar u woont of uw aansluiting in het systeem van uw land van herkomst behouden via bilaterale overeenkomsten. De juiste keuze kan dubbele betalingen voorkomen.
Overige belastingen: btw, gemeentebelastingen en lokale heffingen
Sommige landen heffen btw op digitale diensten, zelfs wanneer de klant zich in een ander land bevindt. Daarnaast kunnen er lokale belastingen op onroerend goed, bedrijfsvergunningen of toeristenbelasting gelden als je je woning aan derden verhuurt.
Belastingen in populaire bestemmingen voor digitale nomaden
In 2025 hebben verschillende landen specifieke belastingregelingen ontworpen om telewerkers aan te trekken. De keuze van de juiste bestemming kan een aanzienlijke besparing en betere levensomstandigheden opleveren.
Spanje en de speciale regeling voor telewerkers
Spanje biedt een visum voor digitale nomaden waarmee je onder gunstige voorwaarden kunt wonen en belasting betalen, waarbij je minder belasting betaalt als je de afgelopen vijf jaar geen fiscaal inwoner bent geweest.
Portugal en de regeling voor niet-gewone ingezetenen (NHR)
Portugal handhaaft zijn beroemde NHR, die gedurende 10 jaar belasting tegen verlaagde tarieven mogelijk maakt voor bepaalde beroepen en vrijstellingen voor buitenlandse inkomsten onder bepaalde voorwaarden.
Andorra, Dubai en andere aantrekkelijke belastingparadijzen
Andorra biedt een maximale inkomstenbelasting van 10%, Dubai heft geen personenbelasting en andere landen zoals de Bahama’s of de Kaaimaneilanden bieden volledige vrijstellingen, maar met strengere verblijfsvereisten.
Belastingverplichtingen als u voor een buitenlands bedrijf werkt
In 2025 werken steeds meer mensen voor bedrijven in een ander land. Dit brengt duidelijke verplichtingen met zich mee: aangifte doen van inkomsten, sociale premies betalen en in sommige gevallen belasting betalen in twee rechtsgebieden als er geen verdrag is.
Belastingheffing op internationaal telewerken
Dit hangt af van de plaats waar u het werk verricht en van uw contract. Sommige landen heffen belasting op basis van de bron van inkomsten, andere op basis van de fiscale woonplaats.
Aangifte van inkomsten in uw woonland
Ook als uw werkgever in het buitenland is gevestigd, moet u deze inkomsten doorgaans aangeven in uw woonland.
Veelgestelde vragen over belastingen voor digitale nomaden en expats
In dit gedeelte vindt u een overzicht van echte vragen die belastingadviseurs in 2025 hebben ontvangen, met antwoorden die zijn aangepast aan de huidige wetgeving.
Hoe wordt een digitale nomade in Spanje belast?
Als je meer dan 183 dagen per jaar in Spanje verblijft of je economische belangen daar zijn gevestigd, ben je fiscaal inwoner en moet je belasting betalen over je wereldwijde inkomen, tenzij je in aanmerking komt voor een speciale regeling.
Kan ik voor een buitenlands bedrijf werken zonder belasting te betalen in mijn eigen land?
Nee. Ook al ontvang je je inkomen uit het buitenland, als je fiscaal inwoner bent, moet je dat inkomen aangeven.
Welke landen heffen geen belasting op digitale nomaden?
Sommige landen, zoals Dubai, de Bahama’s en de Kaaimaneilanden, maar zij eisen meestal investeringen of daadwerkelijke vestiging.
Hoe kun je op legale wijze dubbele belastingheffing voorkomen?
Door gebruik te maken van verdragen, aftrekposten en vrijstellingen en door documentatie te overleggen waaruit je fiscale woonplaats blijkt.
